زمان مطالعه: 2 دقیقه تا که شد سرو سهی سای ابوالفضل قلم‏ کمر شه شده خم‏ تا صنوبر بر او سوخت ز سر تا به قدم‏ سوخت گلزار قدم (1). تا که آن سرو دل افروز ز سر تا پا سوخت‏ شاهد یکتا سوخت‏ نخله‏ی طور شرر بار شد از آتش غم‏ شعله‏ور زین ماتم‏ تا که آن سرو خرامان لب جوی افتاده‏ جوی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه دسته گل محمدی، علی اکبر پیروی، شرکت سهامی طبع کتاب، تهران، 1346 ه. ش صفحه 349. از پی شکرانه‏ی خدای ابوالفضل‏ می کند از دل، زبان ثنای ابوالفضل‏ هیچ نمی‏ارزد آن دلی که نباشد بهره ور از مهر و از ولای ابوالفضل‏ زنگ زداید ز دل نوای دل انگیز دل به طرب آید از نوای ابوالفضل‏ بود چو عبد و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه همان، صفحه 351. چو بود در همه احوال با خدا، عباس‏ به فلک رحمت حق گشت ناخدا، عباس‏ به عهد خویش وفا کرد تا دم آخر گرفت چون به کف خویشتن لوا، عباس‏ کمر ببست پی یاری حسین شهید چو دید بی کسی شاه نینوا، عباس‏ برای یاری دین خدا گذشت از سر به سروران جهان گشت پیشوا، عباس‏ دو

زمان مطالعه: 2 دقیقه همان، ص 347. دید چون بی‏کسی شاه شهیدان عباس‏ خواست رخصت زحسین بن علی اشرف ناس‏ با ادب رفت حضور شه بی‏ پشت و پناه‏ گفت: کای خسرو بی یار اباعبدالله‏ ای که جانم به فدای علی اکبر تو جان عباس به قربان علی اصغر تو رخصتم ده که درین وادی پر جوش و خروش‏ بکنم جنگ و کنم جام

زمان مطالعه: < 1 دقیقه کلیات دیوان طائی شمیرانی، ج 2، تهران 1365، صفحه 202. حضرت ام‏بنین آن پسری پیدا کرد که بنی‏هاشم از آن مه قمری پیدا کرد نو نهالی به جهان آمده از شیرخدا که از او نخل شجاعت ثمری پیدا کرد جای دارد که بنی‏هاشم بالد بر خود کز مه چرخ مه خوبتری پیدا کرد مه جبین کودکی افروخت رخ انور خود

زمان مطالعه: 2 دقیقه دیوان شکوهی تهرانی، تهران 1400 هـ. ق، صفحه 259. هر کس که زند دست به دامان اباالفضل‏ پا بر سر کیوان نهد از شأن اباالفضل‏ ای جان جهان باد به قربان اباالفضل‏ عالم همگی زیره خور خوان اباالفضل‏ جنات برین سفره‏ی احسان اباالفضل‏ خورشید بود قبه‏ی خرگاه جلالش‏ مات است مه از شعشعه‏ی نور جمالش‏ قاصر خرد از گفتن توصیف