زمان مطالعه: < 1 دقیقه همان، صفحه 335. به خون غلطان چرایی ای علمدار سپاه من‏ نظر بگشا و بنگر یک زمان بر سوز و آه من‏ زپشت زین چو افتادی شکست از بار غم پشتم‏ زجا خیز ای که در هر غم بدی پشت و پناه من‏ به بالین تو گر دیر آمدم اینک مرنج از من‏ که سویت کوفیان از چار سو بستند

زمان مطالعه: 2 دقیقه دیوان کامل میرزا عبدالجواد جودی خراسانی، صفحه 601. (اشعار برخی شعرا همچون «صفا» در دیوان جودی راه یافته و تجدید چاپ شده است(. سقای تشنگان و علمدار نامور بشنید تا که ناله‏ی اطفال خون جگر از یک طرف صدای عطش از حرم بلند و ز یک طرف شقاوت آن قوم کینه ور آمد به خدمت شه لب تشنگان حسین‏ گفتا

زمان مطالعه: 2 دقیقه دیوان جیحون یزدی، به کوشش احمد کرمی، سلسله‏ی نشریات ما، 1363 هـ. ش، تهران صفحه 46. در دهر دلا تاکی گه هالک و گه ناجی (1). از صولت آن مأیوس بر دولت این راجی (2). جز قلزم وحدت نیست کافتاده به مواجی‏ هان از نظر کثرت ابلیس شد اخراجی‏ شو بنده‏ی شاه دین چند این همه محتاجی‏ تا عرش به

زمان مطالعه: 2 دقیقه گنجینه‏ی الاسرار، اثر طبع عمان سامانی، انتشارات میثم تمار اصفهان، 1362 هـ. ش، صفحه 72. باز لیلی زد به گیسو شانه را سلسله جنبان شد این دیوانه را سنگ بر دارید ای فرازنگان‏ ای هجوم آرنده بر دیوانگان‏ از چه بر دیوانه‏تان آهنگ نیست‏ او مهیا شد شما را سنگ نیست‏ عقل را با عشق تاب جنگ کو اندر این‏جا

زمان مطالعه: 2 دقیقه گلزار حسینی، اشعار و قصاید اختر طوسی، کتابفروشی اسلامیه، تهران بی‏تا، ص 521. ای دل بزن به دامن آن شهریار دست‏ کو را به خویش خوانده خداوندگار دست‏ یعنی علی که خاک دربارگاه او از رنگ و بوی برده ز مشک تتار دست‏ سلطان اولیا که گدایان درگهش‏ دارند گاه جود و سخا چون بحار دست‏ شاهنشهی که از پی

زمان مطالعه: < 1 دقیقه همان، صفحه 522. جدا چو حضرت عباس را شد از تن، دست‏ برید از همه عالم دل و به حق پیوست‏ میان سینه، دل غمگسار او شد شاد به شکر آن که زقید بلای دنیارست‏ چو تیر خورد به چشمش ترش نکرد ابرو زبس که بود زصهبای عشق یزدان مست‏ کشید آهی و گفت: ای برادر ادرکنی‏ بیا که کار