زمان مطالعه: < 1 دقیقه فضل شاعری شیرین سخن است که نیای عزیز خود را با اشعاری بلند و عظمت آفرین یاد کرده و حماسه‏های جاودان او را به زبان شعر ترسیم کرده است. سروده‏های او چنان در احساسات پاک، اثر نهاده که بخشی از آن شهرتی چشمگیر یافته‏اند. گویا قلب آتشین و جان سوخته‏ی او در واژه‏های ابیاتش شور و حرارت بر پا کرده

زمان مطالعه: 1 دقیقه معرفت این عالم فرزانه و شور و شوق جاودانه‏ی این اندیشمند فرهیخته، او را بر آن داشته که با ژرف نگری زیبا فرزندان شهید ام‏البنین را به چهار رکن استوار کعبه تشبیه کرده و با سفر به چشمه‏ی خورشید، حرارت سوزنده‏ی آن را بدین داغ جانسوز تشبیه کند. برگزیده‏ای از این اشعار عرشی بدین گونه است: چشمه‏ی خور در فلک

زمان مطالعه: < 1 دقیقه احسان و لطف خداوند و نگاه ولایت آفرین علامه‏ی امینی – رحمة الله علیه – شهد شیرین عشق خاندان رسالت و ولایت را در وجود این شاعر پرشور نمایان ساخته است. او درباره‏ی شخصیت حضرت ابوالفضل چنین سروده است: کربلا کعبه‏ی عشق است و من اندر احرام‏ شد درین قبله‏ی عشاق، دو تا تقصیرم‏ دست من خورد به آبی که

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ای حرمت قبله‏ی حاجات ما یاد تو تسبیح و مناجات ما تاج شهیدان همه عالمی‏ دست علی ماه بنی‏هاشمی‏ ماه کجا، روی دل آرای تو سرو کجا قامت رعنای تو ماه درخشنده‏تر از آفتاب‏ مشرق تو جان و تن بوتراب‏ همقدم قافله سالار عشق‏ ساقی عشاق و علمدار عشق‏ سرور و سالار سپاه حسین‏ داده سر و دست به راه

زمان مطالعه: < 1 دقیقه ابوالفضائل ای سرو بلند باغ ایمان‏ وی قمری شاخسار احسان‏ دستی که ز خویش وانهادی‏ جانی که به راه دوست دادی‏ آن، شاخ درخت با وفایی است‏ وین، میوه‏ی باغ کبریایی است‏ رفتی که به کشتگان دهی آب‏ خود گشتی از آب عشق، سیراب‏ آن آب ز کف غمین فرو ریخت‏ وز آب دو دیده با وی آمیخت‏ برخاست ز

زمان مطالعه: 4 دقیقه »زیارت«، حضور نزد شخصیتی محبوب و گشودن صحیفه‏ی دل برای پیوندی مقدس است؛ طریقی که به بلندای قرب الهی و نزدیکی معنوی منتهی شده، موجب سنخیتی روحی بین انسان و آن شخصیت ملکوتی می‏شود. زیارت ابوالفضل علیه‏السلام همچون قدمگاه معرفت است. در این زیارت گلواژه‏های عرشی حضرت صادق علیه‏السلام رایحه‏ی قدسی به وجود انسان می‏بخشد. یکایک الفاظ آن عطری از