زمان مطالعه: < 1 دقیقه 9- دوست گرامی حجت‏الاسلام بابایی مازندرانی حفظه الله ساکن قم می‏فرمود: یکی از دوستان ما که در نوبهار قم ساکن است، مادرش بیمار شد و حالش وخیم گشت. او را به بیمارستان منتقل نمودند. پس از آزمایشات، سونوگرافی، نوار و غیر ذلک که انجام گشت، معلوم شد که دریچه‏های قلبش بسته شده است، خیلی هم خطری است و باید عمل

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 10- شوهرم همشیره‏ی این‏جانب جنای آقای علی‏رضا نجفی عرب حفظه الله که در نیروی انتظامی تهران «پلیس 110»کار می‏کند، می‏گفت: روزی تصادف کردم، برای دفاع از خودم در دادگاه وکیل گرفتم. اصولا وکیل‏ها با قضات دادگستری میانه‏ی خوبی ندارند، بالاخره شدیدا مرا جریمه کردند. و بعد درگیر این ماجرا شدم، به حدی که خودم هم خسته شده بودم. لذا متوسل

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 11- دوست عزیزم جناب آقای محمد امیر معظمی قزوینی می‏گفت: در ایام هدم قبور ائمه‏ی بقیع علیهم‏السلام در هشتم شوال المکرم سال 1423 قمری تصادف کردم و هر دو پایم شکست. بعد از چند روزی چند نفر از رفقا همانند جناب آقای سید علی حائری طبسی، فرزند خطیب توانا حجت‏الاسلام و المسلمین حاج سید محمد باقر (حسین) حائری طبسی و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 12- دوست گرامی جناب آقای امیر حمزه‏ی دهقانیان نصیری می‏گفت: ابوی بزرگوارم جناب آقای محمد ولی دهقانیان نصیری حفظه الله با والده‏ی خودش به عتبات عالیات مشرف می‏شوند. وقتی در کربلای معلا بودند، والده‏ی ابوی شبی در عالم رؤیا حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‏السلام و حضرت ابوالفضل العباس علیه‏السلام را می‏بیند و از آن بزرگوار حوایجی را درخواست می‏کند، هم‏چنین کسالتش

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 13- هم‏چنین دوست عزیزم آقای دهقانیان نصیری می‏گفت: روزی تب و لرزش شدیدی گرفتم، به حدی که نمی‏توان توصیف کرد، مانده بودم که چه کنم، چند عدد پتو و لحاف بر روی خود انداختم تا گرمم شود. اما هیچ تأثیری نداشت. داروهایی را مصرف کرده و نکرده، ناگاه یادم آمد که به حضرت اباالفضل علیه‏السلام متوسل شوم و شفای خود

زمان مطالعه: < 1 دقیقه 14- این‏جانب در سال 1424 قمری کتابخانه‏ی ابوی گرانقدرم را جابه‏جا می‏کردم که آن اطاق را بنایی کنیم، بالای پنجره رفتم جهت باز کردن یا بسته بودنش که از همان بالا جفت گرفته و به طرف آخر اطاق پریدم، زیرا دورتادور آن پنجره پر از کتاب و غیر ذلک بود، اما متوجه نبودم که میز آهنی مطالعه والد معظم در