توضیحات اجمالی بخشها:
نمایه: پژوهشی جامع درباره حضرتعباس علیهالسلام با بیش از یک صد موضوع و زیر موضوع
کتابخانه: متن چهل و دو جلدکتاب درباره شخصیت حضرت اباالفضلالعباس علیهالسلام
نگارخانه: پنجاه طرح زیبا پیرامون حضرتعباس علیهالسلام به همراه فیلم سرداب مطهر
حکایت: چهل داستان گویا از زندگی و کرامات حضرت
آوا : بیش از هفت ساعت سخنرانی، بیش از شانزده ساعت همخوانی، مولودی، مرثیه، همچنین زیارتنامه صوتی حضرتعباس علیهالسلام
فضل بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن علی
زمان مطالعه: < 1 دقیقه فضل مردی فصیح، زبانآور، قوی الایمان، و بسیار شجاع بود. نسل وی از طریق سه پسرش (جعفر، عباس اکبر، و محمد) امتداد یافته است. یکی از فرزندان محمد بن فضل، ابوالعباس فضل بن محمد میباشد که شخصیتی خطیب و شاعر و ادیب بوده و در رثای حضرت ابوالفضل العباس علیهالسلام شعرهایی جالب سروده که در فصل زندگانی امالبنین علیهاالسلام آوردیم.
ابراهیم جردقه بن حسن بن عبیدالله بن عباس
زمان مطالعه: < 1 دقیقه او از فقها و ادبا و زهاد است و نسبش از طریق سه پسر به نامهای حسن و محمد و علی باقی مانده است: علی بن جردقه، یکی از اسخیای بنیهاشم، و صاحب جاه بود. وی، که در سنهی 264 ق به رحمت حقپیوست، صاحب نوزده فرزند بود که یکی از ایشان عبیدالله بن علی بن ابراهیم جردقه میباشد. خطیب
حمزة الأکبر بن حسن بن عبیدالله بن عباس
زمان مطالعه: 2 دقیقه وی مکنی به ابیالقاسم و شبیه به حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام بود، مأمون به خط خود نوشت که به حمزة بن حسن، شبیه امیرالمؤمنین علیهالسلام، صد هزار درهم عطا شود. و از اولاد اوست محمد بن علی بن حمزه، نزیل بصره، که از حضرت امام رضا علیهالسلام و غیر آن حضرت نقل حدیث کرده، و مردی عالم و شاعر بوده است.
عباس بن حسن بن عبیدالله بن عباس
زمان مطالعه: 2 دقیقه وی مکنی به ابیالفضل، و خطیبی فصیح و شاعری بلیغ بوده و در نزد هارون الرشید مقام و مکانتی داشته است. ابونصر بخاری گوید: «ما رأی هاشمی أعذب لسانا منه یا أغضب لسانا منه«. و خطیب بغدادی آورده است: ابوالفضل عباس بن حسن، برادر محمد و عبیدالله و فضل و حمزه است، و او از اهل مدینه است. در ایام
عبدالله بن حسن بن عبیدالله بن عباس
زمان مطالعه: 7 دقیقه وی در حرمین مکه و مدینه قاضی القضاة بود، و از اولاد اوست قاسم بن عبدالله بن حسن بن حسن بن عبیدالله مذکور و صاحب امام ابیمحمد الحسن العسکری علیهالسلام بود و این قاسم در مدینه صاحب شأن و منقبت بود و سعی میکرد مابین بنو علی و بنو جعفر را صلح دهد، و کان أحد أصحاب الرأی واللسان (1).