کلمه مزبور از نظر لغوی به معنای تندی طبع و خشم و غضب آمده و از کلمه (الشره) با فتحه و تشدید حرف (ش) مشتق گردیده است و اطلاق این عنوان به اباالفضل به دلیل زیر می‌باشد.
به طوری که میدانیم و هم اکنون نیز متداول است بسیاری از افراد برای اثبات نظریه خود بوجود مقدس حضرت عباس (ع) سوگند یاد میکنند و یا برای برکت کسب و کار خویش از قمر بنیهاشم تحت عنوان (شرکت با ابوالفضل) تبرک میجویند و یا برای برآورده شدن حاجات، شرط و نذرهائی مینمایند. تمام اینها در صورتی که با حقیقت و عمل توأم باشد صحیح و در خور تمجید است ولی اگر خدای ناکرده در این مراحل که به نام اباالفضل اقدام نموده راه خلاف بپیمایند و در انجام نذر و شروط خود کوتاهی و مسامحه نمایند آن وقت است که با خشم و غضب حضرت عباس (ع) مواجه
میگردند و مکافات جزای بد عهدی خود را مشاهده میکنند و بسیار دیده شده افرادی که خلاف تعهد خود رفتار کردهاند یا به امراض مزمن و خطرناک مبتلا گشته و یا کار آنها به مراحل دردناکی کشیده شده است و به همین دلیل افرادی که از وجود مبارک حضرت اباالفضل در امور جاریه تبرک میجویند بایستی کاملا پابند تعهدات خود باشند و گرنه از کار خود نتیجه معکوس خواهند گرفت.
با توجه به مراتب فوق است که به آن حضرت عنوان (ابوالشاره) داده شده است.
