بعد از خانواده موضوعی که در آموزش و پرورش حضرت اباالفضل (ع) دخالت تام داشته طرز تحصیل و کسب علم و دانش است. اصولا در محیط درس که در طرز تفکر و تعلیم و تربیت هر فردی به ویژه در اوان جوانی و زندگی تأثیر بسزائی دارد دو موضوع بیش از موارد دیگر مورد توجه است یکی معلم و دیگری کتاب.
معلم و مدرس نباید فقط از نظر میزان معلومات مورد انتخاب قرار گیرد بلکه بایستی دربارهی آن از جهت اخلاقی نیز بررسی دقیقی به عمل آید. اگر هر اندازه سطح علم و دانش معلمی بالا ولی در عوض فاقد جنبههای تربیتی و معنوی باشد ارزشی نمیتوان برای اجتماع و برای محصل داشته باشد زیرا اصولا تربیت محصل از نظر جنبههای روحانی و
اخلاقی بر کسب دانش ارجحیت کامل دارد و این امر مورد تأئید همگان است که خطر یک نفر دانشمندی که اخلاقا ضعیف و از معنویت دور باشد به مراتب زیادتر از خطر یک فرد عامی بدون تربیت است و علاوه بر تعلم، نوع کتاب و مطالب آن از نظر تربیتی و اثری که در نوجوانان خواهد گذارد بسیار در خور تعمق است و به این دلیل در آموزش هر کودک و هر نوجوانی معلم و کتاب بیش از حد تصور مؤثر می‌باشد. آموزش حضرت عباس (ع) چه از نظر معلم و چه از نظر کتاب کاملا تأمین بود زیرا آن حضرت تحت تعلیم پدر بزرگوار و حسنین و سایر صحابهی دانشمندی قرار داشت که علم و دانش آنها با اخلاق و معنویت آمیخته بود و در ضمن تدریس بهترین راهنمائیها را در دسترس اباالفضل قرار میدادند و از طرف دیگر کتبی که مورد تدریس و مطالعه قمر بنیهاشم بود و در وهلهی اول قرآن مجید و در مراحل بعدی کتب مذهبی و یا تاریخی بود که کلا جنبهی معنویت و خداپرستی داشت و به این ترتیب و به طور خلاصه وقتی فردی معلمی چون شخصیتهای فوق الذکر داشته باشد و
برای درس و مطالعه از چنان کتابهائی استفاده نماید مسلما شخصیتی بوجود خواهد آمد همانند حضرت ابوالفضل که برابر روایات صحیحه از نظر علم و دانش و علوم ارثی خاندان رسالت و همچنین از جهت اخلاقی و روحانیت بالاترین مرتبه را برای خود احراز فرمود.
