فروغ ایمان، مجموعهی اشعار، محمد علی مردانی، مؤسسه ی انتشارات امیرکبیر، تهران 1367، صفحه 144.
آنان که با حقایق اسلام خو کنند
پراز میطهور ولایت سبو کنند
پویندگان راه حقیقت خدای را
در سینهی شکسته دلان جستجو کنند
افتد کلید گنج سعادت به دستشان
چون از خدا سعادت خلق آرزو کنند
جز در ره رضای خدا پا نمینهند
قومی که با حقایق اسلام خو کنند
آری زمین شوره نبخشد ثمر به کس
جاری اگر که آب بقا را در او کنند
از موج بحر، مینهراسند عاشقان
گردست و پا به لجهی خون شستشو کنند
خواهند سر نهند چو بر آستان دوست
با خون خویش بهر طهارت وضو کنند
چون ماه خاندان ولایت که از شرف
شاهان به درگهش طلب آبرو کنند
بابالحوائج آنکه پی حل مشکلات
روی نیاز بر درش از چار سو کنند
سرباز انقلاب حسینی که در مصاف
دستش جدا زتن سپه کینه جو کنند
مرد افکنی که خلق جهان تا به رستخیز
از سطوت و حمیت او گفتگو کنند
سقا که دید تشنه لب آید برون زآب؟
چون تشنگان مطالبهی آب از او کنند
»مردانی» از کف کرمش کامران شوند
گر عالمی به سویش از اخلاص رو کنند