سید فاضل مامیشه یکی از خادمان مرقد حضرت عباس علیهالسلام کرامت ذیل را نقل مینماید:
در سال 2000 میلادی مردی بزرگسال زمینگیر به همراه سه جوان همراه وارد حرم حضرت عباس علیهالسلام شدند، یکی از آنها نزد من آمد و از من خواست که برایشان زیارت بخوانم. پس از پایان زیارت پدرشان را به طرف مرقد مطهر بردند و او را روی زمین، کنار ضریح گذاردند، سپس شروع نمودند به دعا خواندن.
پس از ساعتی پدر از فرزندانش خواست که او را به خارج از صحن شریف ببرند، در صحن شریف نشانههای خوشحالی بر چهرههایشان نمایان شد. رو به آنها کردم و سؤال نمودم چه شد؟
جواب دادند: پدرمان از پلهی بلندی بر زمین افتاد، ستون فقرات آسیب کلی دید. او را نزد اطبای زیادی بردیم، اما نتیجه نداد. بعد از این که از همه جا مأیوس شدیم، شب گذشته پدرمان از ما خواست که او را نزد حضرت عباس علیهالسلام بیاوریم، وقتی او را به حرم حضرت عباس علیهالسلام آوردیم هم چنان که میبینی احساس کرد که درد و ناراحتی از او برطرف شده از ما خواست او را بیرون ببریم.
در بین گفتوگو با این جوان، سید فاضل که نام او در اول قضیه ذکر شد، گوید:
یک مرتبه مرد نامبرده از ویلچر بلند شد و ایستاد و شروع کرد به راه رفتن، بعد از آنی که نمیتوانست هیچ حرکتی بنماید و همین که مردم مشاهده نمودند که با پای خود حرکت نمود، صلوات فرستادند و به این ترتیب شفای خود را از حضرت عباس علیهالسلام گرفت و مردم بسیاری جمع شدند و خبر شفا و سلامتی او پخش شد از کثرت ازدحام مردم نتوانست از صحن خارج شود، چند مأمور آمدند و برای او راه را باز کردند و با زحمت بسیاری او را از صحن بیرون آوردند تا به نزد ماشین رفت و سوار شد و رفت. (1).
1) همان ص 132.
