چگونه عزا و ماتم برپا کنم با این که چیزی ندارم؟

جناب آقای سید کاظم سید جواد نصرالله می‏گفت:

در ایام عاشورا همیشه مجلس روضه‏ی زنانه در خانه‏ی مادر محترمه‏ام اقامه می‏نماید، در سال 1998 میلادی با مشکل مالی روبه‏رو شدیم و متحیر بودیم که چه کنیم.

بانویی که سخنرانی و روضه می‏خواند، آمد و گفت: برای مراسم روضه‏خوانی برنامه‏ریزی کن. مادرم مانند همیشه با او قرارداد نمود. و پس از گفت‏وگو با آن خانم روضه‏خوان، مادرم به حرم حضرت اباالفضل العباس علیه‏السلام رفت و عرض حال خود را به حضرت اباالفضل علیه‏السلام بازگو کرد و عرضه داشت: امسال چگونه عزا و ماتم برپا کنم با این که چیزی ندارم؟

پس از انجام زیارت و دعا به طرف خانه برگشت. در مسیر راه حرم مردی نورانی با او روبه‏رو می‏شود و مبلغی پول تقدیم او می‏نماید و آن پول ده‏هزار دینار بود. البته والده نمی‏پذیرد و می‏گوید: من فقیر و مستحق نیستم و علویه هستم.

او می‏گوید: این هدیه می‏باشد، مادرم قبول می‏نماید، رو برمی‏گرداند که از او تشکر نماید، کسی را نمی‏بیند. با خوشحالی از حرم بیرون می‏آید و از حضرت ابوالفضل العباس علیه‏السلام تشکر می‏نماید و ماتم امام حسین علیه‏السلام را برپا می‏دارد. (1).

1) همان مصدر 268.