در تاریخ 24 / 9 / 80 مصادف با 29 ماه مبارک رمضان 1422 آقای حاج اکبر اسماعیلی فرزند عبدالحسین ساکن روستای قشلاق از توابع گوگان واقع در راستان آذربایجان شرقی درباره کرامت حضرت ابوالفضل (علیهالسلام) قصهای را شرح داده که در ذیل نقل میشود:
در زمان جنگ تحمیلی از سوی رژیم حاکم عراق پسرم به نام بیوک اسماعیلی در منطقه جنگی سر پل ذهاب در بین رزمندگان دلیر اسلام، مشغول گذراندن خدمت مقدس سربازی بوده و در کنار سایر سربازان اسلام ادای وظیفه میکرد. از آن جا که منطقه مزبور در آن روزها بسیار شلوغ و ناامن بود، لذا روزی به درگاه پناهگاه حقیقی و ملجأ واقعی یعنی سپهسالار دشت کربلا و سقای تشنه لبان صحرای نینوا، حضرت ابوالفضل العباس (علیهالسلام) رفتم و عرض کردم: یا حضرت عباس، اگر پسرم در جبهه حق علیه باطل؛ آسیب نبیند و با سلامتی به خانه برگردد نذر میکنم در ماه محرم الحرام روز تاسوعا در قریه خود عدهای از اهالی سوگوار را اطعام کنم. خوشبختانه پس از چهار ماه، روزی پسرم زنگ زد و گفت: او را به دلیل یک بیماری جزئی مرخص و از خدمت سربازی معاف کردهاند. سرانجام پس از چند روز با تندرستی به خانه مراجعت نمود و به خاطر آن بیماری، مورد عمل جراحی قرار گرفت و عافیت کامل بازیافت و تاکنون با صحت مزاج زندگی کرده و صحیح و سالم است و من نیز نذرم را ادا کردم و روز تاسوعا ماه محرم به مردم سوگوار اهالی روستای یاد شده طعام دادم. شایان ذکر است، با این که بنده اطعام یک سال روز تاسوعای محرم را نذر کرده بودم، اما تا به حال – 1380 – آن نهار ادامه داشته و همه ساله در روز مزبور برقرار است
و امیدوارم که به خواست خداوند متعال مادام العمر این سفره احسان در روز تاسوعا بیش از پیش گستردهتر بوده باشد.
