یکی از خدمتکاران حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس (علیهالسلام) میگوید: شیخ حسین کشوان فرزند شیخ محمد علی کفشدار حرم حضرت عباس (علیهالسلام) برایم نقل کرد:
مردی به اتفاق همسرش در سال 1938 میلادی از ساکنان اطراف کربلای معلی دختر خود را که 14 ساله بود دوش گرفته بود: آن دختر از پا و سایر اعضای وامانده بود و قادر به سخن گفتن هم نبود. هنگام ورودشان به صحن مطهر من در در قبله نشسته بودم. از من خواستند که او را به ضریح مطهر ببندم و من به اتفاق آن سه نفر وارد حرم مطهر شدم و آن دختر بیمار را به ضریح مطهر بستم و از حرم مطهر خارج شدم و رفتم. بعد از مدتی از داخل حرم سر و صدا و صلوات شنیدم و بر اثر آن سر و صدا دویدم همان مرد آمد و از من خواست که آن پارچه که به وسیله آن دختر را به ضریح بسته بودم باز نمایم؛ زیرا که دختر شفا گرفته و میگوید: از ضریح جدا نمیشوم مگر که همان کس که پارچه بسته بیاید و آن را باز نماید. پس من داخل حرم شدم و دیدم همان دختر که هیچ گونه توانایی برخاستن نداشتم روی پای خود ایستاده در حالی که صحیح و سالم است. (1).
1) العباس رجال العقیده و الجهاد صفحه 156.
