میرزا محمد علیخان فرزند میرزا عبداللهخان است که فامیل آنها در شیراز معروف هستند.
میرزا محمد علیخان ذوالقدر شیرازی حکایت کرده است:
23. سوار بر ماشین از شیراز عازم تهران بودم. در راه برگشت قبل از رسیدن به اصفهان ماشین چپ کرده و من صدمه دیدم، به نحوی که پایم شکست. در میان کسانی که همراه من بودند یک نفر ارمنی وجود داشت که پسر او هم صدمه دید و پایش شکست. ما را به بیمارستان بردند. در بیمارستان به همراهان خود گفتم: شما یک گوسفند، نذر حضرت عباس علیهالسلام، ذبح نمایید. آن ارمنی هم گفت: من هم برای حضرت عباس شما، گوسفندی تقدیم میکنم. چند روز بعد از ذبح گوسفند، شخص ارمنی آمد و خداحافظی کرد که برود.
من گفتم: چرا میروی؟ باش تا پای فرزندت خوب شود. جواب داد: مگر نه اینکه ما گوسفندی برای حضرت عباس علیهالسلام کشتیم؟ پای فرزند من خوب شد! سپس صدا زد پسرش بیاید. وقتی آمد، دیدم پایش سالم است و در حالت سلامتی پا راه میرود.
میرزا محمد علیخان میگوید: چون شب شد، گریه کردم و متوسل به آن
بزرگوار شدم و گفتم: یا حضرت عباس علیهالسلام، ما هر دو با هم گوسفند کشتیم؛ ولی پای او خوب شد من هنوز گرفتارم. صبح که شد و دکتر آمد، گفتم: پای مرا سخت بستهاید؛ باز کنید! گفت: باید شش ماه اینجا بمانید تا پای شما خوب شود. گفتم: حالا امتحان کنید! امتحان نمودند؛ دیدم پای من هیچ درد نمیکند و به کلی خوب شده است. گفت: حالا عصایی بگیرید و بروید و الآن در کمال خوبی راه میروم و پای شکستهام صحیح و سالم است! (1).
1) کرامت فوق در سال 1328 خورشیدی واقع شده است. نقل از کتاب حیاة العباس شیخ محمدجعفر شاملی «ره«.