زخم محل عمل، به طور معجزه آسایی بهبود یافت

حجةالاسلام آقای شیخ محمد متمسکی از حوزه‏ی علمیه‏ی قم، طی یادداشتی چنین نوشته‏اند:

پدرم، آقای شیخ هادی بروجردی، که از قدمای حوزه‏ی علمیه‏ی قم و از شاگردان مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری «اعلی الله مقامه» می‏باشد، در سنه‏ی 1341 شمسی مبتلا به پرستات (حبس البول) گردیده نیاز به عمل جراحی پیدا کرد و در بیمارستان بازرگانان تهران بستری گردید و دکتری به نام دکتر سرکیسیان ایشان را عمل کرد. یک هفته بعد از عمل، بخیه‏ها را کشید و ایشان از بیمارستان مرخص شدند و به قم آمدند و در خانه به استراحت پرداختند، ولی جای بخیه‏ها چرک کرد و از محل عمل، خون و ادرار خارج گشت. هر چه مداوا و پانسمان می‏کردند فایده نداشت و باز از محل عمل، بول و خون و جراحت خارج می‏شد. این جریان تا سه ماه ادامه داشت، به طوری که ایشان خانه‏نشین گشته و از درس و بحث و مسجد محروم شدند. ماه محرم رسید و بنده برای تبلیغ مسافرت کردم. روز چهاردهم محرم بود که از سفر تبلیغ برگشتم، دیدم ایشان کاملا سالم و برای اقامه‏ی نماز به مسجد می‏روند. پرسیدم: خوب شدید؟

فرمودند: آری!

پرسیدم: چگونه؟!

فرمودند: ابوالفضل العباس علیه‏السلام مرا شفا داد!

پرسیدم: چطور توسل پیدا کردید؟

فرمودند: عصر روز تاسوعا بود، تمام اعضای خانواده به روضه رفته بودند و من یکه و تنها داخل خانه بستری بودم. خیلی افسوس می‏خوردم که از درس و بحث و مسجد افتاده و خانه‏نشین شده‏ام. خیلی غمناک و متأثر بودم. یک وقت متوجه شدم که امروز روز تاسوعا و متعلق به اباالفضل العباس علیه‏السلام است. گفتم خوب است متوسل به آن حضرت بشوم. خلاصه با دلی شکسته و چشمی گریان، ختم «یا کاشف الکرب…» را شروع کردم و 133 مرتبه آن را گفتم، به طور معجزه‏آسایی زخم محل عمل، التیام پیدا کرد و دیگر از خون و جراحت اثری نماند. رفتم حمام خودم را تطهیر کردم و به مسجد رفتم، و الحمدلله شفا گرفتم.