حق ندارید درخت‏ها را قطع کنید

2. واقعه‏ی دوم را چندین نفر از موثقین، مخصوصا سیدی والاتبار که اکنون نامش را فراموش کرده‏ام، برای من نقل کردند. آنان گفتند:

در مازندران جنگلی است مشهور به جنگل نظر کرده‏ی حضرت عباس علیه‏السلام. همه‏ی آنان آن واقعه را برای بنده با مضمونی واحد اینچنین نقل فرمودند:

در مازندران جنگلی بود که اهل مازندران از دور و نزدیک در فصل پاییز می‏آمدند و با اره و تبر و داس از هیزم آن جنگل برای زمستان خود استفاده می‏کردند. عده‏ای دزد و غارتگر دیدند اگر کار به همین منوال پیش برود، تمام درختان این جنگل از بین می‏رود و چیزی نصیب آنان نخواهد شد. لذا با هم توطئه کردند و توطئه این بود که در میان مردم مازندران معروف نمایند که این جنگل نظر کرده‏ی حضرت ابی‏الفضل العباس علیه‏السلام است و کسی حق ندارد از درختان این جنگل استفاده نماید. از این روش شب‏ها چند چراغ بغدادی

در گوشه و کنار جنگل روشن می‏نمودند و آنها را به مردم نشان داده و می‏گفتند: به آن نورها توجه کنید و بدانید که حضرت عباس علیه‏السلام نظر به این جنگل نموده است! مردم ساده و باایمان منطقه، همین که آن منظره را در شب مشاهده می‏نمودند، می‏گفتند قربان آقا ابوالفضل، و دست از بریدن درختان جنگل برمی‏داشتند.

مدتی که از این واقعه گذشت و آن توطئه‏گران دیدند دیگر کسی به سوی جنگل نمی‏آید و از درختان جنگل استفاده نمی‏کند، در یک شب، با اره‏های برقی و کامیون‏های متعدد، به سوی جنگل روانه می‏شوند. ولی همین که می‏خواهند درختان را اره کنند، مشاهده می‏نمایند شخصی سوار بر اسب، که نور از سر و صورت وی ساطع و لامع است، جلوی آنان قرار گرفته و به آنان می‏فرماید: به هیچ وجه حق ندارید حتی یک درخت از این جنگل را قطع نمایید، اگر تجاوز نمایید، مانند مجسمه سنگ شده و نقش بر زمین خواهید گشت. یکی از آنان گفت: آقا شما که هستید؟

فرمود: من، ابوالفضل العباس هستم. وی گفت: این مطلب را که «جنگل نظر کرده‏ی حضرت عباس علیه‏السلام است» خود ما جعل نموده‏ایم و واقعیت ندارد.

حضرت فرمود: آری، ولی چون این جنگل را به ما نسبت داده‏اید، اکنون اگر بخواهید تجاوز کنید اعتقاد مردم نسبت به ما سست خواهد شد و بنابراین حق قطع نمودن درختان را ندارید. یکی از آنان، جسورانه و گستاخانه، به یکی از درختان نزدیک شد و همین که خواست با اره درخت را قطع کند، به صورت سنگ درآمده، نقش بر زمین شد! دیگران حساب خود را کرده، و پا به فرار گذاردند. و اکنون هم آن جنگل برقرار بوده و به جنگل نظر کرده‏ی حضرت عباس علیه‏السلام مشهور است.

العبد الفانی السید محمدمهدی المرتضوی اللنگرودی عبدالصاحب.