از جمله مقامات باب الصغیر، که نام قبرستانی در دمشق می‌باشد، مقام «رؤوس الشهداء» است که مرقدی در آنجا ساخته شده و 16 علامت بر روی آن به نشانهی 16 سر گذاشته شده است. نام شهدایی که این مقام به آنان منسوب است از قرار زیر است:
1. ابوالفضل العباس بن امیرالمؤمنین علیهماالسلام.
2. علی بن الحسین الأکبر.
3. حبیب بن مظاهر.
4. قاسم بن الحسن.
5. عبدالله بن علی.
6. عمر بن علی.
7. الحر الریاحی.
8. محمد بن علی.
9. عبدالله بن عوف.
10. علی بن ابیبکر.
11. عثمان بن علی.
12. جعفر بن علی.
13. جعفر بن عقیل.
14. محمد بن مسلم.
15. عبدالله بن عقیل.
16. حسین بن عبدالله.
البته دفن سرهای مطهر شهدا در باب الصغیر، با قطع نظر از تعدادشان، با قرائن و اعتبارات موافق است. زیرا پس از وارد شدن اسرا به دمشق، هدفی که ابنزیاد از فرستادن اهلبیت علیهمالسلام به شام و یزید از فراخواندن آنان داشت ظاهرا تأمین شده بود و مخصوصا با توجه به دگرگونی اوضاع شام و تحریک احساسات و افکار عمومی مردم آن شهر علیه دستگاه حاکم در نتیجهی خطبهی امام سجاد علیهالسلام و دیگر فعالیتهای پیام رسانی اسرای اهلبیت علیهمالسلام، ادامهی رفتار سابق رژیم به صلاحش نبود، لذا هر چه زودتر وسایل مراجعت خاندان رسالت را به مدینه فراهم ساخت و طبعا این جریان، اقتضای آن را داشت که سرهای مقدس شهدا را نیز در همان دمشق به خاک سپرده باشند. نیز طبیعی است که پس از دفن سرهای مطهر در قبرستان عمومی شهر، جایگاه دفن مانند سایر مقامات محفوظ و نگهداری شده باشد.
ولی مرحوم امین در اعیان الشیعة (طبع بیروت، جلد 1، صفحهی 627) مینویسد: من پس از سال 1321 ه در قبرستانی که معروف به باب الصغیر است مقامی را دیدم که
بر سردر آن سنگی بود که بر آن نوشته شده بود: «هذا رأس العباس بن علی و رأس علی بن الحسین الأکبر و رأس حبیب بن مظاهر«، اینجا محل دفن سر عباس بن علی و سر علیاکبر فرزند حسین و سر حبیب بن مظاهر است. دو سال بعد از آن، مقام مذکور ویران شد و بنای آن تجدید گردید و آن سنگ از سردر برداشته شد و در داخل مقام، ضریحی کار گذاشته شد که نام بسیاری از شهدای کربلا بر آن نوشته شده بود، ولکن حقیقت امر آن است که این مقام صرفا به همان سرهای شریف سه گانه که ذکر کردیم نسبت دارد (بر حسب آنچه بر سردر آن نوشته شده بود(. سپس علامه سید محسن امین اضافه میکند که ظن قوی آن است که این نسبت درست باشد… و خدا دانا است.
