بازگشت غم‏انگیز امام حسین از بالین عباس

امام حسین علیه‏السلام پیکر به خون تپیده‏ی عباس علیه‏السلام را در کنار نهر علقمه رها کرد، و به سوی خیمه‏ها بازگشت، در حالی که بسیار اندوهگین و پریشان بود و سرشک اشک از دیدگانش جاری می‏شد، اشک چشمش را با آستین دستش پاک می‏کرد، و می‏فرمود:

»آیا طرفدار حقی هست که از ما حمایت کند، آیا کسی هست که از آتش دوزخ بترسد و از ما دفاع کند؟»

حضرت سکینه علیهاالسلام به پیش آمد، و از حال عمویش عباس علیه‏السلام پرسید، امام حسین علیه‏السلام فرمود: «عمویت را کشتند.»

همین که زینب علیهاالسلام این سخن را شنید، فریاد برآورد و گفت: «ای وای! عباس از دست ما رفت، و جای خالی او را چگونه ببینیم؟»

صدای گریه‏ی بانوان برخاست، امام حسین علیه‏السلام نیز با آنها گریه کرد و فرمود:

وا ضیعتا بعدک؛

ای عباس! ما بعد از تو بی‏یاور شدیم. (1).

1) مقتل الحسین مقرم، ص 328.