در فرازی از زیارت ناحیهی مقدسه امام هادی علیهالسلام، از زبان آن حضرت خطاب به حضرت عباس علیهالسلام چنین میخوانیم:
السلام علی ابیالفضل العباس بن امیرالمؤمنین، المواسی اخاه بنفسه، الآخذ لغده من امسه، الفادی له، الواقی، الساعی الیه بمائه، المقطوعة یداه؛
سلام بر ابوالفضل العباس پسر امیرمؤمنان؛
1- آنکه با کمال مواسات و ایثار و برادری، جانش را نثار برادرش حسین علیهالسلام کرد.
2- آنکه دنیا را وسیلهی آخرت قرار داد.
3- آنکه خود را فداکارانه فدای برادر نمود.
4- آنکه نگهبان دین و سپاه حسین علیهالسلام بود.
5- آنکه تلاش بسیار برای آبرسانی به سوی لب تشنگان نمود.
6- آنکه دو دستش در راه خدا قطع شد (1).
چنانکه ملاحظه میکنید، حضرت امام هادی علیهالسلام در این عبارت، به شش مقام ارزشمند حضرت عباس علیهالسلام اشاره میکند و او را با این خصال ارجمند اسلامی و انسانی میستاید.
1) بحار، ج 45، ص 66 – لازم به تذکر است که با توجه به تاریخ این واقعه (که مطابق بحار، ج 45، ص 65) در سال 252، عصر امامت امام هادی علیهالسلام رخ داده، فهمیده میشود که منظور از ناحیه، ناحیهی امامهادی علیهالسلام است.
