یکی از فامیلهای محترم به نام آقای سید حیدر حسینی (بانی شب 19 رمضان و 13 رجب) نقل کرد:
عبدالله قریه دار (ارباب) یکی از سرمایه دارها و اربابهای سنی منطقه دهمرده مسجد سبز، (از توابع سنگ چارک) بر اثر حادثهای از سر قله کوه دهمرده، پایش میلغزد و به سمت درهای که دارای چند صد متر ارتفاع بوده، سرازیر می
شود. در همان حال چند بار صدا میزند: «یا ابیبکر، یا عمر، یا عثمان، نجاتم بدهید!» اما خبری نمیشود. نزدیک پرتگاه که میرسد، یک باره از صمیم قلب فریاد میزند: «یا حضرت عباس نجاتم بده، حفظم کن، فلان گاو شخم زن را که جهت کشاورزی لازم دارم، نذر شما میکنم.» تا آقا را صدا میزند. یک دفعه پایش به پشت سنگی برخورد میکند؛ با سینهخیز و تلاش، خود را به سطح همواری میرساند. وقتی به خانه باز میگردد، جریان را برای زن و بچه و اقوامش تعریف میکند.
سپس یکی از علمای آب کلان (مرحوم حاج شیخ علی زفر عرفانی) را دعوت میکند؛ گاو نذری را ذبح نموده، کلیه مردم دهمرده را فرا میخواند و بعد از مراسم روضه حضرت قمر بنیهاشم مردم را نهار میدهد. این کرامت بر سر زبانهای مردم دهمرده و آبادیهای هم جوارش مشهور است به همین خاطر بچههای اهل سنت آن نواحی در حسینیه شیعیان مسجد سبز شرکت میکنند و در عزاداریها نوحه میخوانند. مؤمنین از مرحوم والد ما (عارف به الله حضرت آقای دهنه بلخابی ره) میپرسیدند: با نوحه خوانهای سنی چگونه رفتار نماییم؟ ابوی میفرمود: نوحه خوانهای سنی مذهب را بیشتر تشویق و احترام کنید و پول بدهید، تا حب اهلبیت (علیهمالسلام) در دلهایشان قرار گیرد و رفته رفته جزو شیعیان و پیروان معصومان محسوب شوند.