نگارنده گوید:آیتالله سید محمدمهدی موسوی خلخالی صاحب کتاب فقه الشیعة و کتابهای سودمند دیگر (که از شاگردان برجستهی حضرت آیتالله العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خوئی قدس سره (1) میباشد(، و امام جماعت مسجد صدریهی میدان خراسان، خیابان رسام تهران که به رهبری ایشان هر ساله در نیمهی شعبان سه شب برای تولد حضرت حجة بن الحسن العسکری «عجل الله تعالی فرجه الشریف» جشن مفصلی میگیرند. ایشان در شب شام غریبان آیتالله العظمی آقای حاج سید محمدرضا موسوی گلپایگانی قدس سره برابر شب یکشنبه 21 آذر 1372 مطابق 27 جمادیالثانی 1414 ق در مسجد بالای سر کریمهی اهلبیت علیهمالسلام حضرت فاطمهی معصومه علیهاالسلام حکایتی چنین نقل فرمودند:
بنده مادربزرگی داشتم که به هنگام رحلت قریب 100 سال از عمرش میگذشت. ایشان به همراه دو دخترش عازم عتبات عالیات شدند تا در آن جا مجاور باشند. وقتی حرکت میکنند، به اسدآباد که میرسند دزدها کاروانشان را غارت میکنند. در همین اثنا قنداقهای از دست مادرش میافتد و به طرف دره سقوط میکند. یک دفعه مادر صدا میزند: یا اباالفضل العباس علیهالسلام بچهام را به شما سپردم! بعد از مدتی که جمعیت از دست دزدها نجات یافته و به قعر دره میروند، میبینند بچه صحیح و سالم
بالای سر سنگی قرار دارد و از عنایات حضرت ابوالفضل العباس علیهالسلام هیچ گونه آسیبی به او نرسیده است!
1) حضرت آیةالله العظمی خوئی یکی از مراجع بزرگ جهان تشیع، متوفی سال 1413 هجری قمری.