مشهورترین کنیهی آن حضرت، ابوالفضل است، چون او فرزندی به نام فضل داشت، بلکه میتوان گفت پدر تمام فضایل انسانیت و کمال بوده است. در کتاب «العباس» دو کنیهی دیگر برای آن حضرت نقل کرده: یکی «أبوالقربة» که آن را از کتاب مزار سرائر ابنادریس و مقاتل الطالبیین ابوالفرج و انوار النعمانیهی سید جزائری و تاریخ خمیس ابوالحسن دیار بکری نقل فرموده؛ و دیگری «ابوالقاسم» است و مستند ایشان، زیارت روز اربعین می‌باشد که از جابر نقل شده و در آن آمده است که وی در روز اربعین متوجه قبر آن بزرگوار گردید و گفت: «السلام علیک یا أباالقاسم، السلام علیک یا عباس بن علی علیهماالسلام» الخ و چون جابر از اکابر صحابه بوده و در این خانواده تربیت شده است، البته سبب آن را میداند، چه آنکه آن حضرت فرزندی به نام قاسم نداشت تا مکنی به آن شود (1).
1) فرسان الهیجاء: جلد 1، صفحهی 185.
