نمی‏شود خودت برای ما یک روضه‏خوان بفرستی؟

5- جناب مستطاب فاضل محترم، خطیب توانا آقای سید حسین صدر، فرزند برومند حضرت آیت‏الله آقای سید علی صدر کربلایی دامت برکاته کرامت ذیل را نقل فرمود:

صبح تاسوعای سال 84 بود، در راه یکی از منابر در شهر اصفهان، راننده مسیر را به اشتباه رفت و سر از کوچه‏ای درآورد که عده‏ای از مردم پشت درب منزلی جهت اطعام طعام و بردن غذا در ظرف‏ها صف کشیده بودند. بالای در آن منزل تابلویی بود که جلب توجه می‏کرد: یک صلیب که زیر آن نوشته بود: یا اباالفضل العباس! ادرکنی.

این که مجلس ما دیر می‏شد، حرفی ندارد، ولیکن کنجکاوی ما باعث شد جویا شویم که صلیب و حضرت اباالفضل علیه‏السلام و افراد ظاهر الصلاح اسلامی که خدمت می‏کردند چه تناسبی دارند؟

از ماشین پیاده شدیم و سؤال کردیم، فهمیدیم صاحب خرج، یک مسیحی ساکن آلمان است. او ایرانی الاصل بود از آلمان آمده بود و این برنامه را اجرا می‏کرد.

جویای او شدیم، داخل منزل ما را راهنمایی کردند، پیرمردی با پوشش مشکی، ابتدای امر برخورد او معمولی بود، ولی وقتی ما را معرفی کردند که روضه‏خوان هستیم، آهی از نهاد کشید و فریاد زد: یا اباالفضل! و گریه کرد.

گفتیم: چه شد؟

گفت: این اطعامی که می‏بینید، نذر پدرم است که در اصفهان می‏زیسته و از اقلیت‏های مسیحی اصفهان بوده و شرط نذر هم، خواندن روضه اباالفضل علیه‏السلام بوده است. امسال به علت تأخیر سفرم به ایران، من از دعوت روضه‏خوان غافل شدم. الان رو به حضرت اباالفضل علیه‏السلام کردم و گفتم: نمی‏شود خودت برای ما یک روضه‏خوان بفرستی! پنج دقیقه نشد که شما وارد اتاق شدید.