15- نویسندهی کتاب «العباس علیهالسلام جهاد و تضحیه» چنین نقل مینماید:
هنگامی که به زیارت حضرت اباالفضل العباس علیهالسلام مشرف شدم، دیدم عدهای از مردم که در میان آنها زن بارداری است، برای قسم خوردن به حرم حضرت عباس علیهالسلام میآیند. گمان آنها بر این بود که این زن از راه غیر شرعی باردار شده و یکی از برادران همان زن، تهمت را متوجه خواهرش نموده بود.
یکی از خادمان متوجه قبر مطهر شده طبق مراسم معمول و متعارف، آن زن قسم یاد کرد که از تهمت بیزار می‌باشد و مرتکب فعل حرامی در رابطه با (حمل) بارداری نشده و تهمتها دروغ و ناروا است.
آن مردها به اتفاق همان زن از حرم خارج شدند، همین که از درب قبله حضرت عباس علیهالسلام فاصله گرفتند، یک مرتبه همان فردی که تهمت را متوجه کرده بود، بر زمین افتاد. در حالی که رعشه بدن او را فراگرفته بود و فریاد میزد: من به خواهرم تهمت زدهام.
معلوم میشود که غرضش از تهمت، اذیت رسانیدن به یکی از خویشانش بوده که سوابق نادرستی میان آنها بوده و خواست با این تهمت، دشمنی دیرینهای که داشتند، انتقام بگیرد.
لیکن خداوند او را به واسطهی عنایت حضرت اباالفضل العباس علیهالسلام رسوا و مفتضح نمود و این زن نجات پیدا کرد و به خانهی شوهرش – که سه سال بود با او ازدواج کرده بود و برای اولین بار باردار شده بود – بازگشت و تهمت زننده رسوا و مفتضح گردید. (1).
1) همان مصدر ص 32.
