2. یکی از موثقین نقل کرده که: یکی از طلاب در نجف اشرف مدتی تحصیل علم فقه و اصول مینموده ولیکن از علم اخلاق بیبهره بوده است. وی در بعضی مجالس اظهار میدارد که اباالفضل العباس علیهالسلام به واسطهی نسبت بر ما شرافت دارد، والا مقام علم و اجتهاد ما بالاتر است و در علوم دینیه بیشتر زحمت کشیده و از او بیشتر میفهمیم!
گفتند: شبی حضرت اباالفضل علیهالسلام را خواب میبیند و حضرت قریب به این بیان به وی میفرماید که:
آنچه شما تحصیل کردهاید ظنیات است، و من از مقام علم و یقین، تحصیل علوم یقینیه نمودهام.
سپس یک سیلی به صورت او زده میشود و به حالت خوف و وحشت از خواب بیدار میشود. تب شدیدی داشته است، میگویند: تو را چه میشود؟!
میگوید: مرا ببرید به حرم حضرت اباالفضل العباس علیهالسلام. آنجا توبه و انابه و استغاثه میکند و شفا داده میشود. (1).
1) خصایص العباسیة: صفحهی 242.