حضرت زینب کبری علیهاالسلام در عبادت و بندگی وارث مادر و پدر بود. وی اکثر شبها را با تهجد به صبح میرساند و دائما قرآن تلاوت میفرمود. در روایت آمده است: زمانی که حضرت امام حسین علیهالسلام برای وداع به خیمهها آمد، به زینب کبری علیهاالسلام فرمود: «یا اختاه لا تنسینی فی نافلة اللیل» یعنی، خواهرم مرا در نماز شب فراموش مکن. به گفتهی بعضی از مورخین: تهجد و شب زنده داری زینب علیهاالسلام در طول عمرش ترک نشد؛ حتی شب 11 محرم حضرتش با آن همه فرسودگی و خستگی و دیدن آن مصیبتهای دلخراش، این سنت حسنه را فراموش نکرد.
حضرت امام سجاد علیهالسلام فرمود: در آن شب دیدم عمهام در جامهی نماز نشسته و مشغول عبادت است.
همچنین از امام سجاد علیهالسلام روایت شده است که فرمود: عمهام زینب علیهاالسلام با آن کثرت رنج و تعب از کربلا تا شام به نافلهی شب قیام و اقدام داشت، اما در یکی از منازل دیدم با حالت نشسته مشغول خواندن نماز نافله است. سبب این امر را پرسیدم، گفت: سه شب است که حصهی طعام خود را به اطفال خردسال میدهم و امشب از نهایت گرسنگی، قدرت ایستادن ندارم؛ چه آن مردم بدبخت بسیار بر اهل بیت سخت میگرفتند.
شاید اگر حرکت علیا مخدره، زینب کبری علیهاالسلام، از کربلا به کوفه و از کوفه به شام صورت نگرفته بود نهضت عاشورا نافرجام مانده و دین و عبادت محو و مندرس شده بود.