شفای مریض به برکت آب سرداب مقدس حرم اباالفضل

همه می‏دانیم که یکی از آرزوهای زایرین کربلای معلا، دسترسی به آب سرداب حرم اباالفضل علیه‏السلام – یعنی همان آبی که به طور دایم دور قبر مطهر حضرت اباالفضل علیه‏السلام در حال طواف است و معروف به آب علقمه می‏باشد – هست. این آب پاک قبلا به سختی و به ندرت تهیه می‏شد، ولی اخیرا، نزدیک یک سال است که – بحمدالله – با لوله کشی نمودن آن، به حجره‏ای در زاویه‏ی شمال شرقی حرم مطهر هدایت شده و هر روز خادمین مخصوص، این آب شفا را به مقداری معین به زوار هدیه و تبرک می‏دهند.

جالب این که در زیارت اخیر – که در نیمه شعبان 1384 ه. ش – 1426 ه. ق مشرف بودم – باخبر شدم که بخش تبلیغات حرم حضرت اباالفضل علیه‏السلام یک حلقه سی دی در رابطه با آب سرداب مقدس و شرح حال آن در اختیار زایرین می‏گذارد. و الحمدالله بنده هم آن را تهیه نمودم و اینک معجزه‏ای را که در آن نقل شده است، می‏نویسم:

قابل توجه این که این سی دی به نام «ماء الخلود» می‏باشد که ترجمه فارسی آن: آب جاودانگی (آب حیات) می‏باشد و برنامه‏ای است که توسط شبکه‏ی

ماهواره‏ای «الأنوار» در سال 2005 میلادی – 1384 ه. ش – 1426 ه. ق تهیه و پخش شده است.

در این برنامه قسمت‏های مختلف سرداب مقدس از درب ورودی آن تا زوایای مختلف زیرزمین و سرداب و پله‏ها و قبر مطهر آبی را – که مانند تشنگان حیرت‏زده دور قبر اباالفضل علیه‏السلام در حال طواف است – نشان می‏دهد.

دو تن از شخصیت‏های کربلای معلا به نام‏های حضرت حجت‏الاسلام شیخ عبدالمهدی سلامی کربلایی و آقای عبدالهادی عبدالجلیل (ناظر حرم مطهر) درباره‏ی تاریخچه و خواص این آب مقدس و جاودانه توضیح می‏دهند.

بخش مهم گفته‏های این دو شخصیت در این دو نکته می‏باشد که:

اولا: این آب جاودانه برخلاف آب‏های معمولی، شفابخش است.

ثانیا: حتی اگر مدتی طولانی این آب در ظرفی سربسته بماند، عفونی نمی‏شود و اثر شفای آن از بین نمی‏رود.

آقای شیخ عبدالمهدی سلامی کربلایی معجزه‏ای را به عنوان نمونه ذکر می‏کند و آن این که:

روزنامه «الصباح» عراقی نوشت:

چند سال قبل دختر یکی از اساتید دانشگاه در کشور هند مریض شد. به طوری که پزشکان از معالجه‏ی او ناامید شدند، بالاخره آن استاد، دختر خود را به کربلا آورد و به علت این که رفتن به سرداب مقدس اجازه از شخص صدام ملعون (رئیس جمهور ظالم وقت) را لازم داشت، شخصا نزد او رفت و دختر مریض خود را هم همراه برد و موفق به اجازه شد.

با دختر خود به حرم مطهر اباالفضل علیه‏السلام آمد، با هم از پله‏های سرداب مقدس پایین رفتند. دختر مریض وارد آب شد و بدن خود را متبرک به آن آب حیات (که دائما در حال طواف قبر سقای لب تشنگان می‏باشد) نمود، و وقتی از آب بیرون

آمد، اثری از بیماری در بدن او نبود و با نظر کیمیا اثر باب الحوائج علیه‏السلام شفا گرفته بود. قربانت یا اباالفضل!