مژده یاران زادهی امالبنین آمد خوش آمد
از بنیهاشم به دنیا مه جبین آمد خوش آمد
صورتش بر ماه و قد و قامتش بر سرو ماند
پارهی قلب امیرالمؤمنین آمد خوش آمد
گفتگو ممکن نباشد از جمال بی مثالش
در زبانش ذکر رب العالمین آمد خوش آمد
بهر پابوسش هزاران حامل عرش الهی
تهنیت گویان به حیدر، بر زمین آمد خوش آمد
چون پدر زد بوسه بر آن بازوان نازنینش
همچو او، این در شجاعت بی قرین آمد خوش آمد
ای گناهکاران بگیرید اینک از دامان عباس
در قیامت شافعی بر مذنبین آمد خوش آمد
در شب چارم ز شعبان المعظم در مدینه
از صدف بیرون شد آن در ثمین آمد خوش آمد
از هزاران چمن، آمد خوش آمد را بگوئید
چون گلی از باغ و رضوان برین آمد خوش آمد
منصبش باب الحوائج نامش عباس رشید است
یاور بی یاور و مستضعفین آمد خوش آمد
کنیه او را ابوالفضل و ابوفاضل بخوانید
جانثار و حامی قرآن و دین آمد خوش آمد
چشمتان ای عاشقان روشن از این میلاد مسعود
یار و پرچمدار شاه مشرقین آمد خوش آمد
ای بشیر عیدی بگیر اینک برات کربلا را
عطر و بوی تربت قبر حسین آمد خوش آمد (1).
1) شعر از مؤلف: سید بشیر حسینی.
