زمان مطالعه: < 1 دقیقه
أحق الناس أن یبکی علیه
فتی أبکی الحسین بکربلاء
أخوه و ابن والده علی
أبوالفضل المضرج بالدماء
و من واساه لا یثنیه شیء
و جاد له علی عطش بماء (1).
یعنی: شایستهترین کسی که سزاوار است مردم بر او بگریند آن جوانی است که (شهادتش) حسین علیهالسلام را در کربلا به گریه انداخت.
یعنی برادر و فرزند پدرش علی علیهالسلام که همان ابوالفضل بود و به خون آغشته گشت.
و کسی که با او مواسات کرد و چیزی نتوانست جلوگیر او (در این مواسات) گردد، و با اینکه خود تشنهی آب بود (آب نخورد) و به آن حضرت کرم کرد.
1) ترجمهی مقاتل الطالبیین: صفحهی 81 و 82.
