جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

سیر تاریخی بنای مطهر مرقد حضرت عباس

زمان مطالعه: 4 دقیقه

از آنجا که حضرت عباس علیه‏السلام از مصادیق روشن این آیه شریفه است که درباره‏ی خانه‏های مردان بزرگ و برخاستگان از مراکز وحی، می‏فرماید:

فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه؛

این چراغ پر فروغ در خانه‏هایی قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهای آن را بالا برند، خانه‏هایی که نام خدا در آنها برده می‏شود. (1).

خواست خداوند، بر آن تعلق گرفت که مرقد مطهر عباس علیه‏السلام همچون مرقد برجستگانی چون امیرمؤمنان علی علیه‏السلام و امام حسین علیه‏السلام، برافراشته گردد، و به صورت بارگاه ملکوتی نورانی، فضای آسمان را منور کند، مؤمنان بر این فکر افتادند به پاس ایثار و فداکاری‏های بی‏نظیر عباس علیه‏السلام در راه دین و حمایت از امام زمانش، با شکوهمند ساختن مرقد شریفش، به قدر توان خود از او قدردانی کنند. که اینک به صورت یک پایگاه بزرگ مذهبی، و روحانی

و ملکوتی درآمده، و چون ماه درخشنده در سیاره‏ی زمین می‏درخشد.

کاوشگران و تاریخ نویسان، سیر تاریخی بنای مرقد آن حضرت را چنین نوشته‏اند:

از بعضی از احادیث و تاریخ فهمیده می‏شود که مرقد مطهر حضرت عباس علیه‏السلام در عصر امویان و در عصر امام صادق علیه‏السلام دارای ساختمان و درگاه بوده است، مثلا در مورد زیارت نامه‏اش، روایت شده، امام صادق علیه‏السلام به ابوحمزه‏ی ثمالی فرمود:

اذا اردت زیارة قبر العباس بن علی، و هو علی شط الفرات، فقف علی باب السقیفة فقل سلام الله و ملائکته المقربین…؛

هنگامی‏ که اراده‏ی زیارت مرقد حضرت عباس بن علی علیه‏السلام که در کنار شط فرات قرار گرفته نمودی، در کنار در سقیفه بایست و چنین بگو: «سلام خدا و فرشتگان مقربش… تا آخر زیارت. (2).

لازم به تذکر است که در خصوص مرقد مطهر حضرت عباس علیه‏السلام قبیله‏ی بنی‏کلاب (که ام‏البنین علیهاالسلام مادر آن حضرت از آن قبیله بود) و بنی‏اسد، و قبایل دیگر نیز به سبب نسبتی که با آن حضرت داشتند، با بنای ساختمان بر روی مرقد آن حضرت، مخالفت نمی‏کردند، بلکه بانی آن بودند، و دشمنان به خاطر وساطت آنها، جلوگیری نمی‏نمودند.

به هر حال بنی‏اسد که از شیعیان و علاقمندان خاندان رسالت بودند و در روستای غاضریه نزدیک کربلا، سکونت داشتند، نخستین کسانی بودند که مرقد آن حضرت را به صورت اولیه ساختند، و علامتی نهادند که آثار آن باقی ماند.

پس از این مرحله عمارت‏هایی بود که بر روی مرقد مطهر حضرت عباس علیه‏السلام در طول قرن اول تاکنون ساخته شده، که به طور خلاصه، چنین است:

1- عمارت اول؛ در سال 66 هجری قمری، پس از پیروزی مختار بر دشمنان، او به آبادسازی کربلا، از جمله مرقد مطهر حضرت عباس علیه‏السلام پرداخت، ولی در سال 170، به دستور هارون‏الرشید (پنجمین طاغوت عباسی) آن را ویران کردند.

2- عمارت دوم؛ شیعیان و علاقمندان به خاندان رسالت در عصر خلافت مأمون (هفتمین خلیفه عباسی) عمارت دوم را در سال 198 هـ ق بر روی مرقد مطهر حضرت عباس علیه‏السلام ساختند.

ولی وقتی که متوکل (دهمین طاغوت بی‏رحم عباسی) در سال 232 هـ ق روی کار آمد، دستور داد ساختمان مرقد منور امام حسین علیه‏السلام و حضرت عباس علیه‏السلام را ویران کردند، و زمین آن را شخم زدند.

3- عمارت سوم؛ در سال 247 هـ ق در عصر خلافت «الممنتصر» (یازدهمین خلیفه عباسی) رخ داد، او از شیعیان بود، و پدرش متوکل را کشت، و نسبت به خاندان نبوت خوش رفتاری می‏کرد، به بازسازی

و نوسازی مرقد مطهر حضرت عباس علیه‏السلام اقدام نمود.

4- عمارت چهارم؛ در سال 367 هـ ق عضدالدوله دیلمی، یکی از فرمان روایان سلسله‏ی آل‏بویه (دیلمیان) که نقش به سزایی در نوسازی آرامگاه خاندان رسالت، در سرزمین عراق داشت، بارگاه باشکوهی روی مرقد منور حضرت عباس علیه‏السلام ساخت، که مدت ساخت آن از سال 367 تا سال 372 هـ ق طول کشید. (3).

5- نوسازی و بهسازی پنجم؛ در عصر جلایریان بود، سلطان اویس فرزند شیخ حسن ایلکانی در سال 740، به تعمیرات و نوسازی وسیعی در مرقد حضرت عباس علیه‏السلام اقدام نمود، که این نوسازی وسیع در عصر فرزندش سلطان احمد، در سال 786 به پایان رسید.

6- نوسازی و بهسازی ششم؛ در عصر صفویه، شاه اسماعیل صفوی، اولین پادشاه صفوی در سال 914 هـ ق وارد کربلا شد و به تعمیر و نوسازی وسیع آستان مقدس حضرت عباس علیه‏السلام دستور داد، دوازده قندیل طلای خالص به نام دوازده امام علیه‏السلام به حرم آن حضرت اهدا کرد، همه‏ی فضای حرم، و رواق‏ها را با فرشهای ابریشمی گران‏بهای اصفهان، مفروش نمود… و همچنین به دستور او، گنبد بارگاه ملکوتی حضرت عباس علیه‏السلام را کاشی‏کاری نمودند که این

کاشی‏کاری تا سال 1302 باقی بود. (4).

7- نوسازی در عصر نادرشاه؛ در سال 1153 (5) نادرشاه افشار، هدایای زیادی برای نوسازی حرم حضرت عباس علیه‏السلام فرستاد، که با آن تعمیرات وسیعی در آنجا انجام شد.

وهابیان جنایتکار در 18 ذی‏الحجه سال 1216 که وحشیانه به کربلا هجوم آوردند به تخریب اماکن مقدسه از جمله بارگاه ملکوتی حضرت عباس علیه‏السلام پرداختند، و همه‏ی اشیاء قیمتی و طلاهای آنجا را تاراج نموده و به یغما بردند.

8- نوسازی درعصر قاجاریه؛ فتحعلی شاه قاجار (دومین پادشاه قاجاریه) با تبلیغات مرجع وقت آیت الله شیخ جعفر کبیر (کاشف الغطا، متوفی 1228 هـ ق) با کمک مردم ایران که همواره از علاقمندان محکم خاندان عصمت هستند، برای بازسازی تعمیر اماکن مقدسه عتبات، پس از تخریب وهابیان منحرف و جنایتکار، اقدامی وسیع کرده و کمک‏های بسیار نمود، و این تعمیرات و بهسازیها در عصر ناصرالدین شاه (چهارمین شاه قاجاریه) نیز ادامه یافت. (6).

علامه سید عبدالرزاق مقرم در کتاب العباس علیه‏السلام می‏نویسد:

«فتحعلی شاه گنبد مرقد مطهر امام حسین علیه‏السلام را با قطعات طلا پوشانید، و گنبد مرقد منور حضرت عباس علیه‏السلام را کاشی و میناکاری نمود.»

در سال 1375 هـ ق (سال 1334 و 1335 شمسی) متولیان امور و خدام حرم حضرت عباس علیه‏السلام، تصمیم گرفتند از هدایا و نذورات جمع شده، گنبد نورانی مرقد حضرت عباس علیه‏السلام را با طلا بپوشانند، و این کار به احسن وجه انجام شد.


1) مائده -36.

2) بحار، ج 101، ص 277 – کامل الزیارات، ص 256.

3) شرح حال عضدالدوله دیلمی، و نوسازی مراقد مطهر، به فرمان او، در کتاب اعیان الشیعه، ج 1، ص 537 و 628 آمده است.

4) بنا به نقلی این کارها توسط شاه طهماسب (دومین شاه صفویه) انجام شد. (شخصیت ابوالفضل علیه‏السلام، ص 220 و کتاب ترجمه‏ی العباس، تألیف سید عبدالرزاق مقرم، ص 367(. شاید شاه اسماعیل صفوی به توسعه اقدام نموده، و شاه طهماسب آن را تکمیل نموده باشد.

5) و به نقلی در سال 1155 هـ ق. (شخصیت ابوالفضل، ص 220(.

6) اقتباس از کتاب چهره‏ی درخشان قمر بنی‏هاشم، از: علی ربانی خلخالی، ص 270 تا 272.