16. سید صدرالدین شهرستانی از منبریهای مشهور کربلا است. او در سالهای 1690 میلادی در مجلسی که از طرف هیئت مسگرهای کربلا – که همه ساله در ماه محرم برپا میشد – منبر میرفت. روز هفتم محرم معمولا به حضرت عباس علیهالسلام متوسل میشوند، در سخنرانی خود چنین نقل کرد:
روزی صبح هنگامی که به زیارت حضرت عباس علیهالسلام مشرف میشدم، مشاهده نمودم که مردی بر زمین خورده و به خود میپیچد. مردم اطرافش را گرفتند و مورد مسخره و استهزا قرار گرفته است.
سؤال نمودم: چه شده؟
یکی از افرادی که ایستاده بود، چنین جواب داد: جناب آقا! این مرد در مقابل ضریح حضرت عباس علیهالسلام قسم خورد و چنین بر زمین افتاده و ظاهرا قسمش دروغ بوده، زیرا کسانی که همراه او آمدند و از او طلبیدند که قسم بخورد به خاطر روشن شدن حقیقت با همدیگر معانقه و مصافحه مینمودند، چرا که هم اکنون آن افراد در اطاق مخصوص کلیددار حرم حضرت عباس علیهالسلام هستند.
حجتالاسلام و المسلمین سید صدرالدین شهرستانی میافزاید: من به اتاق کلیددار رفتم تا اوضاع را از نزدیک ببینم و چگونگی حادثه را بررسی کنم.
پس از آن که وارد اتاق شدم کلیددار، از من پذیرایی نمود. چند لحظه گذشت از چگونگی جریان جویا شدم.
بزرگ آنها چنین جواب داد: پیش از چندی یک سرقت و دزدی از ما صورت گرفت، در تجسس و تفحص برآمدیم و در مورد اشخاصی که سوابق دزدی دارند، تحقیق نمودیم و شک ما در مورد این شخص قرار گرفت، نزد او آمدیم و گفتیم: در مورد شما شک داریم که اموال ما را شما دزدیدهاید.
او منکر شد و پس از اصرار و فریاد از او خواستیم کربلا بیاید و در مقابل ضریح حضرت عباس علیهالسلام قسم بخورد، تا این که از راه قانونی وارد نشویم.
قبول نمود و به اتفاق هم کربلا آمدیم، سپس به مرقد مطهر قمر بنیهاشم علیهالسلام و هنگام ورود به حرم از او خواستیم قسم بخورد. همین که قسم خورد بر زمین افتاد و به خود پیچید و این سزای کسی است که قسم دروغ بخورد.
در همین اثنا همان مرد قسم خورده وارد شد و دست این آقایان را میبوسید و معذرت میخواست و از آنان مهلت میخواست تا چند روز اموال مسروقه را بازگرداند، صورت جلسه نمودند و امضا کرد که کلیه اموال مسروقه را بازگرداند. (1).
1) همان مصدر ص 51.
