به نشانی خیابان مولوی، ابتدای کوچه شهید علی اکبر قاسمی، جنب منزل دولی. این سقاخانه از انواع سقاخانههای دکانی شکل است. بانی این مکان شخصی به نام حاج نعمتالله دولی بوده که این سقاخانه نسبتا مجلل را در مجاورت خانه شخصی خود ساخته است. تاریخ دقیق بنای این سقاخانه چندان مشخص نیست. ولی تاریخ مرمت آن، که در ذیل یکی از کتیبههای سنگی بنا ثبت گردیده سال 1324
شمسی است. فضای داخلی این سقاخانه به وسیلهی سکویی به دو قسمت تقسیم میشود، که قسمت بالای آن شمعخانه سقاخانه را تشکیل میدهد. دیوارها و سقف این قسمت از بنا، واجد تزیینات آیینهکاری فشرده و زیبایی است. امروزه از افروختن شمع در این مکان، به جز در ایام عزاداری ممانعت میشود. چشمهی آب این سقاخانه از شیر آبی ساده تشکیل شده که در سکوی پایین سقاخانه جای گرفته است. طبق اظهارات همسر مرحوم دولی، قبل از آمدن آب لولهکشی منبع آب این سقاخانه را حوضچهای سیمانی تشکیل میداده، که مردم به توسط جامهایی از آن آب برمیداشتهاند. از دیگر تزیینات زیبای این سقاخانه میتوان کتیبه سنگی دورتادور درگاه سقاخانه را نام برد و چنان که گذشت در ذیل آن، با ذکر نام هنرمند حجار «عمل محمد حجار» تاریخ 1324 هجری شمسی قید شده است. دریچه مشبک آهنی و فشردهای فضای داخلی سقاخانه را حفاظت میکند و قفل و دخیلی چند نیز به نشانه مرادخواهی بر آن بسته شده است.