سقاخانهی دیگری که آن نیز به سقاخانهی معیر شهرت دارد، در همین محله و با فاصلهای نه چندان دور نسبت به سقاخانه فوق، در کوچهای موسوم به شهید معیر قرار دارد. بنای این سقاخانه، نسبتا جدید به نظر میرسد و در واقع مرمت و بازسازی شده سقاخانهای است که قدمتی 60 سال را در اذهان اهالی محل به یادگار دارد. بانی اولیهی این سقاخانه متأسفانه مشخص نیست، ولی در سالهای اخیر توسط شخصی به نام سید محمد نصیری از محترمین محل، بازسازی شده و دارای آب لولهکشی شده است. بنای آجری و مکعبی شکل این سقاخانه، که به گونهای تقریبا مستقل از بناهای اطراف ساخته شده، شامل اتاقک نسبتا بزرگی است که در سطح داخلی آن، با لایهای از گچ اندود شده و سطح خارجی بنا ضمن اینکه به رنگ آبی درآمده، در زیر ازاره سقف، واجد کتیبه کاشی سفید رنگ در زمینهی لاجوردی بوده که دور تا دور بنا کشیده شده است. سقف این بنا، ساده و مسطح است و لبه ازاره آن نیز با قطعه سنگهای تخت و سادهای پوشانیده شده است. این سقاخانه در هنگام مشاهده، مأمن پیرمردی بود که به دلیل نداشتن منزل، از آن به عنوان اطاقکی نه چندان ایمن از سرما و گرما استفاده میکرد و به همین دلیل آبخوری آن قابل استفاده نبود.