ای کودکان! رنگ از رخ بابا پریده
سقا کنار علقمه در خون تپیده
دست علمدار حسین از تن جدا شد
هم با عمود آهنین فرقش دو تا شد
گویید به طفلان دگر سقا ندارید
در غربت بابا سرشک از دیده بارید