8. بین نماز مغرب و عشا، دو رکعت نماز حاجت بخواند تا چهل و یک شب، و توسل به ساحت کثیر البرکات حضرت ابوالفضل العباس علیهالسلام جوید، بدین طریق: بعد از نماز، اول ذکر شریف صلوات، و سپس کلمات زیر با توجه کامل خوانده شود (ضمنا چهل شب که تمام شد، باید یک شب آخر از چهل شب را گرو نگاه داشت، تا وقتی که حاجت برآورده شد، آنگاه بجا آورد(. کلمات مزبور این است:
»یا من یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء یا رب یا رب یا رب یا عباس بن علی بن أبیطالب الأمان الأمان الأمان أدرکنی أدرکنی أدرکنی» جملات آخر را تکرار نماید تا نفس قطع شود؛ ان شاء الله حاجت روا میشود. (1).
9. مؤلف «مکین الأساس» آورده است:
ثقهای خبر داد مرا که حاجت مهمی داشتم. از پیره زال جدهی خود شنیده بودم که هر گاه کسی برای قضای حاجتش، هفت شب چهارشنبه متوسل به حضرت عباس شده و در هر یک از شبهای مزبور صد مرتبه ورد زیر را بخواند، حاجت او به شکل غیرعادی برآورده خواهد شد. و آن این است:
ای ماه بنیهاشم، خورشید لقا عباس
ای نور دل حیدر، شمع شهدا عباس
از درد و غم ایام ما رو به تو آوردیم
دست من مسکین گیر از بهر خدا عباس
نظیر این توسل را، مرحوم حاجی میرزا حسن تهرانی نجل حاجی میرزا خلیل (از علمای زاهد عصر مشروطه) عمل کرده بودند، درد پای ایشان فورا ساکت شده
و دیگر عود نکرده بود. (2).
1) کشکول عطاری: ص 7 و ص 317.
2) مکین الأساس فی أحوال أبیالفضل العباس علیهالسلام: صفحهی 73.
