معاویه همراه هشتاد و پنج هزار نفر سپاه خود، وارد سرزمین صفین شد و در تصرف شریعهی فرات پیش دستی کرد، پس از تصرف آن، ابوالاعور اسلمی را با چهل هزار نفر، نگهبان شریعه نمود. هنگامی که سپاهیان حضرت علی علیهالسلام به سرزمین صفین رسیدند، تشنه بودند و از طرفی آب به روی آنها بسته شده بود.
مطابق پارهای از روایات، چندین گردان از سپاه علی علیهالسلام برای گشودن آبراه فرات حرکت کردند ولی به گشایش آن توفیق نیافتند. در این هنگام امام حسین علیهالسلام پس از مشورت با پدر و طلب اجازه همراه جمعی از سواران و دلاوران مخلص و بیبدیل (مانند مالک اشتر) به سوی قرارگاه ابوالاعور اسلمی حمله کردند، حملهی آنها آن چنان محکم و شدید بود که طولی نکشید آبراه فرات توسط حسین علیهالسلام و همراهان گشوده شد و سپاه نگهبان معاویه از اطراف شریعه پراکنده شده و بعضی به هلاکت رسیدند و این نخستین فتحی بود که در جنگ بزرگ صفین نصیب سپاه علی علیهالسلام گردید. (1).
جالب اینکه: علامه بیرجندی مینویسد: مطابق نقل بعضی از کتب معتبر در گشایش آبراه صفین، حضرت عباس علیهالسلام همراه برادرش امام حسین علیهالسلام بود و دوش به دوش هم، رکاب زدند و با یورشهای قهرمانانهی خود، شریعهی فرات را از چنگ دشمن خارج ساختند. (2).
1) نفایس الاخبار، ص 418 – معالی السبطین، ج 2، ص 437.
2) کبریت الاحمر، ج 3، ص 24 – فرسان الهیجاء، ج 1، ص 193.
