زمان مطالعه: < 1 دقیقه
همچنین آقای صباحی نقل میکند که چندین سال پیش، تعدادی میهمان غریب وارد عباسیه میشوند. آن روز احسان تمام شده بود و حدود دو یا سه
ساعت هم از ظهر گذشته بود. جواب کردن به میهمانان نیز بیتوجهی به اصول مهماننوازی محسوب میشد. در این حال یکی از اعضای هیئت امنای عباسیه برای چارهجویی به این طرف و آن طرف عباسیه میرود و ناخودآگاه وارد عباسیه میشود و یک ظرف نسبتا بزرگ پر از غذا مشاهده میکند، به خیال این که مال دیگری است که احتمالا نبرده یا فراموش کرده است، بالاجبار برای مهمانان میآورد. بعد از صرف غذا و رفتن مهمانان، آن ظرف مخصوص را شسته مسترد نموده و موقعیت را اظهار کند، اما تا فردا کسی مراجعه نکرده و با کمال تعجب ظرف مخصوص نیز در جایش نبوده است. تازه متوجه میشوند که این کار از کرامات حضرت عباس است.