بیست و پنج هزار دینار عراقی عنایت شد

جناب آقای حاج شیخ علی‏اکبر قحطانی کرامتی را این گونه نقل کرد:

یکی از عنایات و الطاف حضرت اباعبدالله الحسین علیه‏السلام به این حقیر این بود که در سال 1383 شمسی در ایام اربعین به کربلا مشرف شدم. در آن سال حال خوشی داشتم و منتظر عنایت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‏السلام و برادرش حضرت قمر بنی‏هاشم علیه‏السلام بودم و می‏دانستم که آقا اباعبدالله الحسین علیه‏السلام ما را ناامید نخواهد کرد.

چیزی نگذشت که سید بزرگواری را ملاقات کردم، او مبلغ صد دلار – که تقریبا نزدیک به نود هزار تومان، پول ایرانی است – به من داد. بعد از آن به حرم مطهر قمر بنی‏هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه‏السلام مشرف شدم، همیشه ملتزم بودم که زیارت حضرت ابوالفضل علیه‏السلام را ترک نکنم، همان روز – یا روز دیگر – بود که به حرم حضرت ابوالفضل علیه‏السلام مشرف شدم و در جستجوی جای خلوتی بودم که زیارت بخوانم و اعمال حرم شریف را انجام دهم.

جای خلوت پیدا کردم، کنار رواق، دری که منتهی به زیرزمین است – که قبر اصلی حضرت در آن زیرزمین است – مشغول زیارت، نماز، دعا، صلوات و توجه به درگاه خداوند بودم. در همین اثنا بود که سیدی با چند نفر آمدند و اظهار داشتند که برای ما زیارت بخوان.

من مشغول زیارت شدم، دعا خواندم، وقتی تمام شد آن سید بیست و پنج هزار دینار عراقی به من داد، فهمیدم که عنایتی از طرف حضرت می‏باشد و گفت: چیزی برای زن و بچه‏ات بخر.

به نظرم دقیقا در همان روز – یا روز دیگر – به حرم امام حسین علیه‏السلام برای ادای نماز مغرب و عشا مشرف شدم. در همین حال، آقایی آمد و در کنارم ایستاد و پس از پایان نماز دست به جیب خود نمود و مبلغ بیست و پنج هزار دینار عراقی به من داد.

البته عنایات و الطاف حضرت ابی‏عبدالله الحسین علیه‏السلام و برادرش حضرت ابوالفضل العباس علیه‏السلام بیش از این است که بخواهم بیان کنم، لذا به این مختصر اکتفا کردم.

علی‏اکبر حائری قحطانی