بگیر بخور تا حالت خوب شود

جناب حجةالاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ حسین جباری زنجانی (دام ظله العالی) در یادداشتی به دفتر انتشارات مکتب الحسین (علیه‏السلام) چنین نوشته است:

حدود پنجاه، شصت ساله پیش رسم این بود که ماه محرم که می‏شد هر کس از اهالی محل که نوحه و شعر و مداحی به زبان محلی درباره امام حسین (علیه‏

السلام) می‏دانسته بایستی بیاید در مجلس امام بخواند و عزاداری نماید پدر این جانب هم به نام کربلائی عبدالله جباری هم اشعاری درباره مراثی امام حسین (علیه‏السلام) بلد بود و صدای خوبی هم داشتند در ماه محرم مخصوصا در مجالس امام حسین (علیه‏السلام) می‏رفت – بدون چشم‏داشت – در یکی از سال‏ها دو سه ماه قبل از ماه محرم، ایشان پا دردی گرفتند بسیار شدید که به زبان محلی آن را کهنک می‏گفتند نمی‏توانست از جای خود تکان بخورد.

موقعی که دردش می‏گرفت ناله می‏کرد من یادم هست دیدم در کنار تنور خوابیده بود هر چه نان از تنور در می‏آوردند روی پای او می‏انداختند بلکه به وسیله گرمی نان‏ها بهتر شود. فایده‏ای نکرد و دکتر هم بردند فایده نکرد. یک شب خوابیده بودیم، بیدار شده با صدای بلند گفت: پایم خوب شده، حضرت ابوالفضل العباس (علیه‏السلام) شفا داده. بعد شرح داد که حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) در دستش ظرفی آبی داشت کوچک و فرمود بگیر بخور تا پایت خوب شود.

من گفتم: تشنه نیستم تقریبا با صدای بلند فرمود: بگیر بخور، گرفتم خوردم الآن بیدار شدم می‏بینم که هیچ دردی در پایم نیست درد پایم کاملا خوب شده مثل سال‏های سابق در مجالس عزاداری امام حسین (علیه‏السلام) صحیحا و سال‏ها شرکت نمود.