از دلائلی که دلالت بر عدم اشکال و تأیید بوسیدن قبر عباس بن امیرالمؤمنین علیهالسلام مینماید، روایتی است که در مجلد مزار «بحار» ص 180 از «مزار کبیر» ابنمشهدی از صفوان جمال، از حضرت صادق علیهالسلام نقل شده که پس از آداب زیارت سیدالشهداء سلام الله علیه میفرمایند:
سپس نزد قبر عباس بن علی علیهالسلام میروی و میگوئی:
السلام علیک أیها الولی…
– تا آنجا که فرمود: – سپس خود را بر روی قبر میاندازی و آن را میبوسی و میگوئی:
بأبی و امی یا ناصر دین الله. السلام علیک یا ابنأمیرالمؤمنین. السلام علیک یا ناصر الحسین الصدیق. السلام علیک یا شهید ابنالشهید. السلام علیک منی أبدا ما بقیت. و صلی الله علی محمد و آله و سلم.
و در این امر، برای هر کس که خواهان نص و تأیید است کفایت می‌باشد. علاوه بر آنکه شیخ مفید و ابنمشهدی و ابنطاوس در کتابهای مزار خود نقل کردهاند که پس از اذن دخول، داخل حرم شو و خود را به روی قبر انداز و بگو: السلام علیک أیها العبد الصالح…
و بر این اساس، آیت تحقیق، پیشوای سالکان راه حق، مجدد مذهب در قرن دوازدهم، آیة الله محمد باقر بهبهانی چون داخل حرم ابوالفضل علیهالسلام میگشت درگاه حرم را همانند حرم سیدالشهداء صلوات الله علیه میبوسید. (1) و شیوهی
این عالم متبحر برهانی است که برای هر که خواهان حق باشد که:
أفمن یهدی الی الحق أحق أن یتبع أمن لا یهدی الا أن یهدی:
پس آیا آن که به حق هدایت میکند شایستهتر است که از او پیروی شود یا آن که ره نمیپوید مگر آنکه هدایت گردد؟
1) أسرار الشهادة، ص 146 و 66.
