باب الحوائج لقبی است که در آسمان وجود حضرت عباس علیهالسلام به سان اختری تابناک به چشم میخورد. این لقب نشان از برآوردن خواستهها و حاجات علاقهمندان آن حضرت دارد. آنان در توفان سختیها و بلاها به سوی ساحل امن لطف و کرامات «باب الحوائج» رو میکنند و با دستانی پر
از عنایت و دیدگانی سرشار از سپاس و اشتیاق بازمیگردند.
آری عباس، کریمی از دودمان کریمان است، تحفهای از رحمت بیپایان الهی است و وسیلهای برای قرب به پیشگاه خداوند محسوب میشود. مقامی عظیم دارد و به خاطر جهاد مقدسش در راه اسلام، قاضی حاجات و باب الحوائج نام گرفته است. (1) از این رو قرنهای بسیار است که سنی و شیعه و مسلمان و غیر مسلمان دست دعا و چشم امید به سوی او دارند و داستان رهیدن از سختیها و مشکلات زندگی را از این طریق برای دیگران نقل میکنند و از زلال کرامات حضرت عباس علیهالسلام ناگفتههای گفتنی بسیاری نزد خود دارند (2).
1) العباس بن علی علیهالسلام، ص 30.
2) بطل العلقمی، ج 2، ص 112.
