روز عاشورا، روز عمل، روز نمایش حقیقی ایثار، روز جهاد در برابر کفر و نفاق، روز رودررویی گروهی اندک از هابیلیان در برابر جمعیتی هزاران برابر از قابیلیان، روز نبرد نور در برابر ظلمت بود.
در این روز حسین علیهالسلام و یارانش برای دفاع از حریم حق، و احیای سنت ناب پیامبر اسلام، نابودی بدعتها و سرنگونی رژیم طاغوت، و نگهبانی از ارزشها میجنگیدند، و عمر سعد و شمر و یارانشان برای حفظ بدعتها و رژیم طاغوتی یزید، و ناپاکیها و نامردمیها و مقام پرستی جنگ میکردند.
به راستی صحنهی بزرگ آزمایش بود.
عشق و عرفان به معنی حقیقت کلمه با تمام عمق و وسعتش، در چهرهی حسین علیهالسلام و یاران حسین علیهالسلام دیده میشد، سه عامل و سه هدف و سه انگیزه، آرمان حسینیان را تشکیل میداد که عبارت بودند از: 1- بیعت نکردن با طاغوت وقت 2- امر به معروف و نهی از منکر 3- براندازی رژیم طاغوتی، و برقراری نظام اسلامی، و در واقع یک
انگیزهی جامع یعنی امر به معروف و نهی از منکر، حسین علیهالسلام و سایر مجاهدان بلند آوازه کربلا را، به ایثار و جانبازی و شهادت طلبی واداشته بود.
آنها ذلت، دنائت و ظلم را نمیپذیرفتند، و طرفدار آزادی، عزت، عدالت و اصلاح بودند، و همچون پیامبر صلی الله علیه وآله و همهی پیامبران، میخواستند رژیم و سیستم غلط جاهلی نابود گردد، و نظام الهی به صحنه آید. فریاد حسین علیهالسلام، امام و رهبر عباس علیهالسلام بلند بود:
الا ترون الی الحق لا یعمل به، و الی الباطل لایتناهی عنه لیرغب المؤمن فی لقاء الله محقا، فانی لا اری الموت الا سعادة، و لا الحیاة مع الظالمین الا برما؛
مگر نمیبینید که به حق عمل نمیشود، و از باطل دوری نمیگردد در این صورت، شخص با ایمان مایل و سزاوار است (که برای احقاق حق و ابطال باطل، با شهادت طلبی و مبارزه) به لقای خدا بپیوندد، من مرگ را جز سعادت، و زندگی با ستمگران را جز رنج و شکنجه نمیبینم. (1).
حضرت عباس علیهالسلام نیز براساس همین آرمان با حسین علیهالسلام به کربلا آمده، و می خواهد با تمام وجود، در این راه و این آرمان مقدس تلاش و جانبازی کند، شهادت قهرمانانه و سخاوتمندانهی عباس علیهالسلام، بیانگر صداقت و وفای او به این آرمان است. اینک در اینجا با تماشای
فرازهایی از تلاشهای حضرت عباس علیهالسلام در روز عاشورا، او را بهتر بشناسیم، و معنی پیروی راستین با امام حق را از کلاس درس او بیاموزیم:
1) تحف العقول، ص 245.