به خوبی روشن نیست که حضرت عباس علیهالسلام در چه سالی ازدواج نمود، ولی نظر به اینکه آن حضرت هنگام شهادت پدر، حدود چهارده سال داشت، میتوان حدس زد که ازدواج آن حضرت در عصر امامت امام حسن علیهالسلام بوده است.
حضرت عباس با لبابه دختر عبیدالله بن عباس که پسر عموی پیامبر صلی الله علیه وآله بود ازدواج کرد، لبابه از بانوان ارجمند بود و از حضرت عباس علیهالسلام دارای دو فرزند به نام فضلالله و عبیدالله شد و نسل حضرت عباس علیهالسلام از جانب عبیدالله، ادامه یافت و در این نسل، رادمردان بزرگ و عالمان و فقیهان برجسته به وجود آمدند، مانند ابویعلی حمزه بن قاسم که نوهی حضرت عباس علیهالسلام در نسل پنجم است و مرقد مطهرش در نزدیک حله، دارای گنبد و بارگاه است (1) و مانند علی بن ابراهیم بن ابیجعفر، حسن به عبیدالله بن ابیالفضل علیهالسلام که نوه آن حضرت در نسل سوم است و مرقد مطهرش دارای گنبد و بارگاه ملکوتی و زیارتگاه مهم در قم (قسمت آخر خیابان باجک) است و به عنوان شاه زاده سید علی (یا شاه سید علی) معروف می‌باشد. (2).
مرحوم علامه سید عبدالرزاق مقرم در کتاب خود «العباس» برای حضرت عباس علیهالسلام شش فرزند (پنج پسر و یک دختر) ذکر کرده است و مینویسد: مادر فضلالله و عبیدالله، لبابه بود و مادر یا مادران چهار
فرزند دیگرش به نامهای حسن، قاسم (عبدالله(، محمد و دختری که نامش معلوم نیست،امولد بودهاند. (3).
مرحوم علامه سید محسن امین (ره) دو نفر از فرزندان حضرت عباس علیهالسلام به نامهای: محمد بن عباس و عبدالله بن عباس را در شمار شهیدان کربلا میشمرد. (4).
علامه سروی یک فرزند او، یعنی محمد را جزء شهدای کربلا شمرده است. (5).
هیچ بعید نیست که حضرت عباس علیهالسلام با خانوادهی خود به کربلا آمده باشد و دو فرزند جوانش را به میدان فرستاده و آنها قبل از خود به شهادت رسیده باشند، چنانکه اکثر شهیدان کربلا با زن و فرزند خود به کربلا آمده بودند، به ویژه اینکه: چنانکه در حوادث روز عاشورا ذکر خواهد شد، حضرت عباس علیهالسلام دارای خیمهی مخصوص بود و هنگام وداع به آن خیمه آمد و با همسر و فرزندانش وداع کرد.
1) فرسان الهیجاء، ج 1، ص 192 – ریاحین الشریعه، ج 5، ص 49.
2) حضرت معصومه علیهاالسلام فاطمه دوم، تألیف نگارنده، ص 219.
3) اقتباس از فرسان الهیجاء، ج 1، ص 192 و 193.
4) اعیان الشیعه، چاپ جدید، ج 1، ص 610.
5) مناقب آل ابیطالب، ج 4، ص 112.
